De H van HANS met hoofdletters geschreven en de H van HARMONIE met hoofdletters geschreven. Dat is waarmee we met benadering proberen te omschrijven met welk een niet te temperen dadendrang en tomeloze inzet Hans zich decennia lang belangeloos verdienstelijk heeft gemaakt voor zijn-inmiddels 200 jaar- Koninklijke Harmonie.
Als actief muzikant (klarinet/saxofoon) bestuurslid, beheer muziekarchief, beheer en onderhoud instrumentarium, transformeren van muziekpartituren-zijn notenschrift zag uit als gedrukt-,lid en voorzitter van de destijds vermaarde “Die Mühltaler Musikanten”, zijn privélocatie ter beschikkingstellen voor archief, les, repetitie en vergaderruimte, de niet te beschrijven chaos in de hier genoemde ruimtes die na drie dagen Harmoniefeesten met karrenvrachten werden volgestouwd met vuile gebruikte potten, pannen, serviesgoed, porselein, handdoeken, tafellakens, schorten enz. . Em lag te troep daar nog door en over elkaar dan riep Jes “koffie met vlaai” en volgde het gezelligste uurtje van het hele feest. LET WEL! Na twee dagen stond en lag alles spic en span op zijn plaats. Het is schier onmogelijk dit alles en nog veel meer aan het papier toe te vertrouwen .Een compleet boekwerk zou hierin nog te kort schieten.
Als oudste lid( dit jaar 73 jaar lid), erelid, benoeming tot lid in de orde van Oranje Nassau. Al deze lovenswaardige uiting van waarderingen schieten te kort bij het steken van de loftrompet over wat Hans -en niet vergeten zijn vrouw Jes-voor onze mooie harmonie heeft betekend. Zijn functioneren in de organisatie van de harmonie was optimaal met als gevolg dat door zijn alom tegenwoordigheid Hans wel eens moeite had met leden die het niet zo nauw namen met de regels en de afspraken( overigens ,welke vereniging kent ze niet). In de optiek van Hans waren het meestal de zelfde die hij rangschikte in de categorie beroepsklagers en gediplomeerde zanikbókse. Hij liet dat dan ook weten en gromde zijn ongenoegen maar liet het daarbij. Het conflictmodel was niet zijn favoriete communicatievorm. Hij verdiende en ervoer dan ook grenzeloos respect. En ach ja….tijdens ‘het pilsje’ aan de tap na de repetitie werd hij wel eens lachend ‘d’n brómbaer’ genoemd.
Hans hield van zijn harmonie en men kan pas echt van een vereniging houden als je haar historie kent. Wat onze harmonie betreft was hij een wandelende encyclopedie en informatiebron ter laving van veel vragenstellers. Onze 200 jarige Kon. Harmonie is immers doordrenkt van geschiedenis en mythe. De Kon. Harmonie was bijzonder ingenomen dat we hem op donderdag 5 juli tijdens het zomeravondconcert nog in ons midden mochten hebben Hans, vrijwilligers in een vereniging worden niet betaald omdat ze waardeloos zijn maar omdat ze niet te betalen zijn.
HANS JIJ WAS NIET TE BETALEN!
Respect en dankbaarheid zien we als aflossing van onze schuld aan jou en zo blijf je in onze herinneringen voortleven.
Bestuur en leden van de Kon. Harmonie van Horst
