Wat is een vereniging zonder haar vrijwilligers? Met regelmaat blazen wij de loftrompet voor een van onze leden die de handen uit de mouwen steekt. Dit is de eerste editie, Jacques Peters bijt het spits af. President Paul Riswick ging met hem in gesprek.
Even voorstellen
Jacques Peters was tot enkele jaren geleden klarinettist. Hij heeft meer dan 60 jaar klarinet gespeeld en studeerde bijna elke dag. Helaas gaat dit nu niet meer. Maar achter de schermen zet hij zich des te fanatieker in voor het archief van de Koninklijke Harmonie van Horst. In 1958 is hij begonnen met muziekles bij dirigent Jean Weerts. Bijlessen kreeg hij zittend op de zakken bonen en vogelzaad bij Handrie Nelissen. Daarna 2 jaar muziekschool en privéles bij Harry Wassenberg. Later heeft hij ook zelf muzieklessen gegeven aan een aantal leden en leerlingen om de muzikale kennis nog wat bij te spijkeren. Verder is hij nog altijd actief met het transponeren en beter leesbare partijen te maken in het programma finale. Dit heeft hij geleerd van Steven Walker en Wim Saris en doet dit al vanaf 2002.
Ook Jacques' vrouw Anny is betrokken bij de vereniging en het archief. Vroeger babysitten op kinderen van leden tijdens de repetitie en werken tijdens de Harmoniefeesten. De laatste jaren als ondersteuning van Jacques bij zijn werkzaamheden voor het archief.
Archief
In 2016 werd hij door het bestuur gevraagd of hij het niet leuk zou vinden het archief op te gaan stellen. “Nou, eigenlijk niet” had hij gereageerd. Maar vanaf toen besteedt Jacques uren per dag aan ons archief. Dat hadden we namelijk nog niet. En een vereniging uit 1817 heeft een rijke geschiedenis die niet verloren mag gaan.
Hij heeft vele wetenswaardigheden bij elkaar gezocht en schroomt niet letterlijk stad en land af te zoeken. Jacques heeft altijd een overzicht van alle dirigenten, presidenten en concoursen bij de hand. “Gewoon handig”. Wat hij zoal vindt? De link tussen de Thomeerstraat in Horst en de Koninklijke Harmonie van Horst. Of brieven aan de koning voor de aanvraag van het predikaat ‘Koninklijk’, dat we in 1887 kregen. En een boekje uit 1867 van Zuster Petra Maria Teresa uit Tilburg over de bedevaart van de harmonie naar Tienray, waarin zij schrijft hare leden stieten machtig in hunne speeltuigen.
Zijn laatste aanwinst is gerelateerd aan het heden. Informatie over de keizer van Rusland, wiens trein destijds ontspoorde op station Horst-Sevenum toen hij onderweg naar Amsterdam was. De harmonie heeft nog het Russische volkslied gespeeld. Met foto’s van verschillende bronnen heeft Jacques dit verhaal compleet kunnen maken. Hij laat stralend een pentekening zien van het station in Amsterdam waar diezelfde Keizer die dag zijn reis eindigde, om het zilveren kroningsfeest bij te wonen.
Trots
Waar hij het meest trots op is? “Op alles”, reageert Jacques. Maar vooral op de filmpjes van de Spaanse TV die hij heeft weten te achterhalen van de concertreis naar Barcelona in 1968 en 1971. Deze kleur en zwart -wit filmpjes brengen de reis weer helemaal tot leven, mét de majorettes van Montpellier.
Nog trotser zou hij zijn, als hij de eerste foto van de verenging, die in 1851 gemaakt werd door de gebroeders draguerreotypisten Rensing, weet op te sporen. Die blijkt tot nu toe onvindbaar.
Toekomst van het archief
Het archief zit al goed in de grondverf, maar is natuurlijk nooit helemaal af. Bij elke gebeurtenis die nu plaatsvindt, groeit het archief weer. Jacques zou daarom graag zien dat er een functieomschrijving vastgelegd wordt. Daarnaast een wens van onze archivaris: alle echo’s van 1959 tot het stoppen van de persen in 2009 doorkijken. Deze zijn nog niet gedigitaliseerd. Dus wie zin heeft wat uren met de neus in de oude kranten door te brengen, kan zich melden bij Jacques.
